Kabouter

Een elementaal van de aarde.

Gnome verwijst naar een kleine geest die wordt geassocieerd met alchemie en magie.

Hoewel het voor het eerst ontstond in de 16e eeuw door Paracelsus en later, begonnen steeds meer auteurs te erkennen dat het ook moderne fantasyliteratuur omvatte. Het karakter van de kabouter is altijd aangepast aan de behoeften van de persoon die het verhaal vertelt. Maar over het algemeen wordt gezegd dat het een kleine mensachtige is die ondergronds leeft.

Zijn oorsprong

Er wordt aangenomen dat het zijn naam heeft afgeleid van het Latijnse woord genomos, wat aardbewoner betekent. Volgens Paracelsus was Gnomi een synoniem van Pygmaei, dat werd geclassificeerd als aardse elementalen. Hij geloofde dat ze een hoge spanwijdte hadden, erg terughoudend waren om met mensen te communiceren en dat ze het vermogen hadden om door vaste aarde te bewegen zoals mensen door de lucht bewegen. In verschillende middeleeuwse mythologieën en oude literatuur wordt over deze op aarde wonende geest gesproken als gids voor zaken als mijnen en andere kostbare ondergrondse schatten.

Kabouter in elementaire magie

Volgens de elementaire magie is een kabouter de meest gerespecteerde geest die de aarde bewaakt door zich te verstoppen in het bos en in de tuin, en zichzelf zelfs te presenteren in de vorm van dieren die hij beschermt. Hoewel ze populair zijn in de meeste culturen en generaties, zijn ze de onbezongen helden van het land, maar toch zijn ze overal, onvermoeibaar aan het werk om ervoor te zorgen dat de aarde een veilige plek is om te leven terwijl ze waken over degenen die de natuur respecteren. Ze zijn onzichtbaar, leven ondergronds waar ze alle geschenken en schatten van de aarde beschermen.

Soms is het bekend dat ze zich in de wortels tussen het struikgewas verstoppen om te bewaken en ervoor te zorgen dat mensen voor de natuur zorgen.

Het is bekend dat kabouters een voorliefde hebben voor medische kennis, alle geneeskrachtige eigenschappen van al het plantenleven kennen en in verband worden gebracht met het verlenen van hulp aan mensen die problemen hebben met hun gezondheid. Als kabouters het gevoel hebben dat ze worden geprovoceerd, slaan ze altijd terug op de mensheid door middel van aardverschuivingen, pestilentie en aardbevingen. Er wordt aangenomen dat kabouters normaal gesproken traag en ellendig zijn als ze ons niet helpen of woedend terugslaan.

Kabouters in sprookjes en geschiedenis

Kabouters zijn in zoveel literatuur en verhalen beschreven; uit de Duitse en Franse toneelstukken die omringd zijn door kabouters. Kinderen groeien op met kennis over de geest die de aarde bewaakt. Als achtergrondpersonage hebben verschillende videogames, films en boeken kabouters als middelpunt gebruikt. De meeste natuurverhalen weerspiegelen de capaciteiten en de aard van kabouters.

Volgens verhalen worden kabouters gezien als onvermoeibaar en pragmatisch in hun taken. Het zijn wezens die nauwelijks klagen en normaal gesproken hun tegenslag wegpoetsen alsof deze nooit heeft plaatsgevonden. Hun doorzettingsvermogen is een voordeel aan hun kant en dat geeft hen kracht in de verhalen waarin de andere personages zich hopeloos voelen en alles verloren is. Kabouters worden geschilderd als symbolen van kuisheid en voorzichtigheid.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

error: No No !!